کد مطلب:129656 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
شهادت دو برادر از بنی غفار
طبری می نویسد: «هنگامی كه یاران امام حسین (ع) دیدند كه تلفات آنها زیاد شده، و آنان یارای دفاع از آن حضرت و خودشان را ندارند، برای كشته شدن در برابر آن حضرت از یكدیگر پیشی می جستند. از جمله عبدالله و عبدالرحمن پسران عزره (عروه) غفاری آمدند و گفتند: ای اباعبدالله از ما بر شما درود باد! دشمن، ما را محاصره كرده است و ما دوست داریم كه در راه دفاع از شما در حضورتان به شهادت برسیم!
فرمود آفرین بر شما، به من نزدیك شوید!
آن دو پیش آمدند و نزدیك آن حضرت سرگرم پیكار گشتند. یكی از آن دو می گفت:
قبیله بنی غفار از تیره خندف و بنی نزار به خوبی می دانند،
كه ما، گروه كافران را با تیغ تیز و شمشیر بران سركوب می كنیم.
ای مردم با شمشیر «مشرفی» و نیزه های تیز از نسل آزاده دفاع كنید. [1] .
اما خوارزمی نوشته است كه «قرة بن ابی قره غفاری» پس از «یحیی بن سلیم مازنی» به میدان رفت و می گفت:
بنی غفار و خندف، بعد از بنی نزار به خوبی می دانند...
سپس جنگید تا كشته شد. [2] .
شایان ذكر است كه به نوشته ابن شهرآشوب، عبدالله در حمله ی نخست به شهادت رسید. [3] همچنین سماوی نوشته است كه عبدالله و برادرش عبدالرحمن به امام نزدیك شدند و در فاصله كمی از ایشان می جنگیدند؛ و رجزی را كه یكی می خواند، دیگری تكمیل می كرد... و آن قدر جنگیدند تا كشته شدند. [4] بنابراین هیچ بعید نیست كه این دو تن در حمله نخست
جنگیده و كشته شده باشند. در زیارت ناحیه مقدسه بر آن دو تن این گونه درود فرستاده شده است: «السلام علی عبدالله و عبدالرحمن ابنی عروة بن حراق الغفاریین.» [5] .
فرمود آفرین بر شما، به من نزدیك شوید!
آن دو پیش آمدند و نزدیك آن حضرت سرگرم پیكار گشتند. یكی از آن دو می گفت:
قبیله بنی غفار از تیره خندف و بنی نزار به خوبی می دانند،
كه ما، گروه كافران را با تیغ تیز و شمشیر بران سركوب می كنیم.
ای مردم با شمشیر «مشرفی» و نیزه های تیز از نسل آزاده دفاع كنید. [1] .
اما خوارزمی نوشته است كه «قرة بن ابی قره غفاری» پس از «یحیی بن سلیم مازنی» به میدان رفت و می گفت:
بنی غفار و خندف، بعد از بنی نزار به خوبی می دانند...
سپس جنگید تا كشته شد. [2] .
شایان ذكر است كه به نوشته ابن شهرآشوب، عبدالله در حمله ی نخست به شهادت رسید. [3] همچنین سماوی نوشته است كه عبدالله و برادرش عبدالرحمن به امام نزدیك شدند و در فاصله كمی از ایشان می جنگیدند؛ و رجزی را كه یكی می خواند، دیگری تكمیل می كرد... و آن قدر جنگیدند تا كشته شدند. [4] بنابراین هیچ بعید نیست كه این دو تن در حمله نخست
جنگیده و كشته شده باشند. در زیارت ناحیه مقدسه بر آن دو تن این گونه درود فرستاده شده است: «السلام علی عبدالله و عبدالرحمن ابنی عروة بن حراق الغفاریین.» [5] .
[1] تاريخ الطبري، ج 3، ص 328.
[2] مقتل الحسين (ع) خوارزمي، ج 2، ص 21، ابن شهرآشوب از وي با نام قرة بن ابي غره غفاري ياد كرده و نوشته است كه او 68 تن را به هلاكت رساند. اما شيخ صدوق (امالي، مجلس 30، حديث شماره 1) از وي با نام «عبدالله بن ابي عروه غفاري» ياد كرده و ضمن نقل رجزش نوشته است كه او بيست تن را به هلاكت رساند.
[3] ر. ك: مناقب آل ابي طالب، ج 4، ص 113.
[4] ر. ك: ابصار العين، ص 175-176.
[5] بحار، ج 45، ص 71.